De reis is nu echt begonnen. Hier begon de doolhof van
reispapieren, wachtrijen, incheck-balies en veiligheids-controles. Vanuit
Schiphol liep alles redelijk soepel door. Beter dan vorig jaar. We hebben
nergens echt lang hoeven te wachten. En het liep allemaal een stuk vlotter dan
de vorige keer. Natuurlijk was de reis wederom lang. Maar omdat we wat extra
geld hebben besteed aan ruime stoelen was ook deze trip goed te doen.
Maar we vliegen met de zon mee, dus de hele reis is het licht. De
slaapmomenten zijn kort. En zelfs de ruime stoelen zitten na 7 uur niet meer
gemakkelijk. Maar we hebben min of meer
wat kunnen rusten. 
We zijn vervolgens geland in Chicago waar we een overstap maken
voor het laatste stukje richting Las Vegas. Voor dit laatste stukje zaten we
bij het raam. En daarom hebben we
opnames kunnen maken van het opstijgen. In een korte tijd stijgt het “kleine”
vliegtuigje boven het wolkendek van chicago. Het is nog altijd licht sinds we
zijn vertrokken van uit Nederland.
Eenmaal in Las Vegas aangekomen voelde we gelijk weer de
warmteklap van de brandende Nevada-woestijn.
Het is 2 jaar geleden, maar de warmte voelt weer bijna als een warm
welkom. Na het ophalen van de auto zijn we naar het hotel gereden. Morgen hebben een
lange dag te gaan. Het wordt zo’n beetje
de hele dag in de auto zitten, en dit wordt de langste route van onze vakantie.
Maar gelukkig rijden we in een grote Chevrolet Tahoe.
Het wordt dan wel een
zware reis, maar het is wel avontuur op zichzelf. We verlaten de staat Nevada
en gaan richting de staat Arizona, waar we verblijven in de Maswik Lodge North. Vandaag gaan we nog even wat eten, en verder rustig bijkomen tussen de lichtjes van Las Vegas. Morgen zullen we weer updaten aan het einde van elke dag.