De tour hebben we 's morgens maar niet gedaan. We wilde niet te laat arriveren op de volgende bestemming. Moab was zo'n 3 uur reizen van Monument Valley. En de kans was altijd aanwezig dat de weg weer was afgesloten. Om dit soort problemen te voorkomen hebben we de tours maar laten liggen en zijn we na het ontbijt vertrokken. We zijn gelukkig niks tegen gekomen. En los van hier en daar een trage camper, konden we gewoon door rijden. Het landschap van de rode bergen veranderde na een tijdje in een wat groener landschap met struikjes en zelfs stukken waar bomen groeide. Maar na een mijl of 20 kwamen de rode bergen weer terug. En zo bleef het landschap wisselen van uiterlijk. Onderweg zijn we nog even gestopt bij de zogenaamde Mexican Hat. Het is een steen die door wind en erosie is gesleten tot een vorm die lijkt op een mexicaanse sombrero. Deze steen balanceert op een rots. En het lijkt alsof deze elk moment kan vallen. Het doet ons een beetje denken aan de roadrunner cartoons.
De Mexican Hat lag redelijk aan het begin van onze reis. En de rest van de tijd hebben we vooral gekeken hoe het landschap bleef wisselen, en hoe we zo nu en dan een dal binnen reden. We zijn uiteindelijk langs Wilson arch gekomen. Een arch is een rots waar een gat in is gesleten. Door de wind, zand, regen, sneeuw en erosie slijt de natuur een gat in verschillende rotsen. Wat uiteindelijk overblijft is een boog van steen. Totaal zijn er zo'n 2000 bogen te vinden in het National Park. De bogen worden ook wel "De ramen in de rotsen" genoemd. Wilson arch was de eerste die we tegen kwamen. Er was een nauw en erg steil bergpad gemaakt naar de boven. Rob en Cyriel besloten om de klim naar boven te maken. En het uitzicht te bewonderen. De weg naar boven was zwaarder en hoger dan het leek. En het was flink aanpoten om boven te komen.
Gelukkig had ik een camera die ik aan mijn hoofd kon vast maken. Hierdoor had ik beiden handen vrij, en heb ik toch de route naar boven kunnen filmen voor de DVD. Uiteindelijk aangekomen aan de top was het uitzicht ongelofelijk mooi. Het gouden zonlicht verlicht het warme rode gesteente van de rotsen. Wilson arch is bijna oranje tegen de hemels blauwe lucht met witte wolken. De struikjes die we onderweg paseerden werden kleiner en kleiner wanneer we omkeken. En uiteindelijk keken we uit over de wereld. Heel even waren we zonder iemand in de buurt aan de top. Waar we alleen maar de wind konden horen, en de warmte van de zon konden voelen. En eventjes zijn we gebleven om bij te komen, en ons voor te bereiden voor de weg naar beneden. Het was wel erg hoog en onze hoogtevrees maakte dingen niet makkelijker. Maar het was absoluut de moeite waard! Na Wilson arch zijn we weer verder gereden richting onze volgende bestemming.
Onderweg hebben we even gekeken wat er zoal te doen was in Moab. Maar er valt blijkbaar een hele hoop te beleven! Varierent van wandelroutes, tot jeep safari's en andere tours. Moab is misschien niet enorm groot, maar het is wel gevuld met winkeltjes, eet-tentjes en plaatsen waar je activiteiten kunt doen. Morgen gaat het los, en gaan we 4 uur lang met een ATV ( All Terrain Vehicle) door de woestijn rijden. Deze ATV-race zal ik zeker gaan filmen met de zelfde camera die ik heb gebruikt voor Wilson Arch. Meer hierover lezen jullie morgen, en de videobeelden zijn later te zien in de DVD.
